საქართველოში საგანგაშო მდგომარეობაა! ახალგაზრდა დემოკრატია დაშლის პირასაა, ხელისუფლებაში მყოფი ადამიანთა ჯგუფის გამო, რომლებმაც ხელში ჩაიგდეს ძალაუფლება და აპირებენ დაბრუნებას საბჭოთა პერიოდში. მათ ინსტიტუტებში შეაღწიეს და ისინი უკვე მმართველი პარტიის ხელშია, რომელიც იყენებს ტერორს მოსახლეობის დასამონებლად, სიმდიდრის ხელში ჩაგდებისა და რუსეთის ილუზორულ პოლიტიკურ ორბიტაზე დასაბრუნებლად.
ჩვენი ქვეყანა ტერორისტული აქტის წინაშე დგას.
ტერორიზმს არ შეიძლება ებრძოლო პოლიტიკური ქმედებებით, საჭიროა ორგანიზებული მყარი ბრძოლა, რომელიც მიიღებს სათანადო ზომებს ტერორისტებისთვის რესურსების შესამცირებლად და ქვეყნის ინსტიტუტებზე კონტროლის აღსადგენად. წინა პოსტში გაგაცანით პირდაპირი დემოკრატია, როგორც საქართველოს კოშმარისგან თავის დაღწევის შესაძლო გზა. მე განვავითარებ ჩემს იდეას, თუ როგორ გამოვიყენო პირდაპირი დემოკრატია საქართველოში.
რა არის პირდაპირი დემოკრატია?
პირდაპირი დემოკრატია არის მოქალაქეების მონაწილეობა დემოკრატიულ გადაწყვეტილების მიღებაში. პირდაპირი დემოკრატია შეიძლება მოქმედებდეს მოქალაქეთა შეკრების გზით პირდაპირი კენჭისყრის გზით, რომელსაც ჩვეულებრივ უწოდებენ რეფერენდუმებს და ინიციატივებს. პირდაპირი დემოკრატია დიდი ხნის წინ გაჩნდა ძველ საბერძნეთში, სადაც ქალაქებს ხალხი მართავდა, გადაწყვეტილებები მიიღებოდა ასამბლეის დროს. პირდაპირი დემოკრატია განსხვავდება წარმომადგენლობითი კრებისგან, რაც საქართველოში უნდა გვქონდეს. დღეს არც ერთი ქვეყანა არ იმართება სრულად პირდაპირი დემოკრატიით. შვეიცარიაშიც კი, ყველაზე დემოკრატიულ ქვეყანაში, არსებობს წარმომადგენლობითი ასამბლეები, გარდა პირდაპირი დემოკრატიის რეფერენდუმის გზით.
პირდაპირი დემოკრატიის მოქმედების პრინციპი საკმაოდ მარტივია: ასამბლეა განიხილავს თემებს და კენჭს უყრის რეზოლუციას. ძველ საბერძნეთში ათენის მსგავსი უბრალო ქალაქის განხილვისას, ასამბლეის ორგანიზება შესაძლებელი იყო, დებატებით აუდიტორიაში და კენჭისყრა შესაძლებელი იყო ხალხის შეზღუდული რაოდენობის გამო.
შვეიცარიაში პირდაპირი დემოკრატია შემოიღეს მე-19 საუკუნეში, ასამბლეები შეიქმნა კანტონის მიერ, ქვეყნის ყველაზე მცირე ადმინისტრაციული დანაყოფი. იგი შემოღებულ იქნა ოლიგარქიის დასაშლელად, რომელიც საუკუნეების განმავლობაში იყო ხელისუფლებაში და ამის შემდეგ ის გამოიყენა ხალხმა მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მისაღებად.
როგორ მუშაობს ეს?
ასამბლეაზე თემებზე მსჯელობა პირდაპირი დემოკრატიის პრინციპია. განხილვის დასრულების შემდეგ ასამბლეა კენჭს უყრის რეზოლუციას. მსგავსი პროცედურაა პარლამენტშიც გამოყენებული. როდესაც თემა დგება დღის წესრიგში, კრების წევრები კამათობენ, კომისია მუშაობს საკითხზე და გადაწყვეტილებებზე. კენჭისყრა იგეგმება თითოეულ შემოთავაზებულ გადაწყვტილებაზე, შედეგი კი შეიძლება იყოს მიღებული და გარდაიქმნება წესად ან კანონად. შეკრებები უნდა იყოს დამოკიდებული დემოგრაფიულ მახასიათებლებზე და შეკრება უნდა დაინიშნოს ყველა ადამიანთან ვინც ანსამბლეაშია, თუ გვინდა, რომ ხალხს შეეძლოს მონაწილეობა.
ხალხის შეკრებას დიდი დრო და ადექვატური ინფრასტრუქტურა სჭირდება. თემებზე დებატები ნიშნავს საგნის შესწავლას, ახსნა-განმარტებების მიცემას და პრობლემების გადაჭრის გადაწყვეტის შეთავაზებას. ცოტა ადამიანს აქვს დრო და ცოტამ იცის რა თემები განიხილება. თავდადებული წარმომადგენლების პოპულარობა განპირობებულია მათი ერთგულებით დებატებისადმი და კონკრეტული ცოდნის გამოყენებით საკითხების გადასაჭრელად. პირდაპირი დემოკრატია არ არის ქვეყნის მართვის მდგრადი გზა გრძელვადიან პერსპექტივაში, მაგრამ ის შეიძლება იყოს ისეთი ღრმა კრიზისების მართვის საშუალება, როგორიც დღეს გვაქვს საქართველოში.
დღეს ჩვენ შეგვიძლია ვირტუალურად მოვაწყოთ მსგავსი შეკრება. ახლა ტექნოლოგიები საშუალებას აძლევს ადამიანებს დაუკავშირდნენ მაშინ, როცა ისინი არ არიან ფიზიკურად ადგილზე. ასევე, ხმის მიცემის ორგანიზება შესაძლებელია ციფრული გზით. თითოეულ ასამბლეას შეიძლება ჰქონდეს თავისი ინფრასტრუქტურა ციფრული ხმის მიცემის მხარდასაჭერად.
წარმომადგენლობითი ასამბლეები შეიძლება კონტროლდებოდეს მოსახლეობის მიერ პირდაპირი დემოკრატიის გზით, ისევე როგორც შვეიცარიაში. უახლესმა ისტორიამ აჩვენა ამის საჭიროება.
საქართველოში ინსტიტუციები არ არიან სანდონი!
პოლიტიკური არასტაბილურობა ყოვლისმომცველია მეორე ქართული რესპუბლიკის ისტორიაში. წინა ორ ათწლეულში საქართველოს მოსახლეობას ორჯერ უღალატა მისმა წარმომადგენლობამ, რომლებმაც თითქმის ნულამდე შეზღუდეს მათი გადაწყვეტილებების მიღების უფლება: ძალაუფლება ჩამორთმეულია.
დღეს ჩვენ ვერ ვენდობით ჩვენს არჩეულ წარმომადგენლებს და ვერ ვენდობით იმ ინსტიტუტებს, სადაც ოლიგარქიამ შეაღწია, თითქმის ყველა მათგანში. არასანდოა პოლიცია, სასამართლო, საკონსტიტუციო სასამართლო, საარჩევნო კომისია და მთავრობის ადმინისტრაცია. ყველგან შეაღწია კორუფციამ, გადასახადის გადამხდელებისგან შემოსული ფულით მოისყიდეს ისინი. იმ ფულით, რაც ჩვენ, როგორც ინდივიდებმა თუ ორგანიზაციებმა, გადავუხადეთ შემოსავლების სამსახურს, უზურპატორმა ცელისუფლებამ გააფუჭა მთელი ადმინისტრაცია, პოლიცია და მართლმსაჯულება. ისინი ავრცელებდნენ ტერორს მოსახლეობაში ტერორისტული აქტების დაფინანსებით ხელისუფლების ხელში ჩაგდების წინააღმდეგ გამოცხადებული საქართველოს ხალხის მიერ მოწყობილ აქციებსა და ღონისძიებებზე.
პოლიტიკური პარტიის საფარქვეშ „ქართული ოცნება“ არის ტერორისტული ორგანიზაცია, რომელიც საბჭოთა სტილის რუსი მაფიოზებისგან შედგება.
საქართველოს ხალხმა უნდა დაიბრუნოს კონტროლი კონსტიტუციაზე, იუსტიციის სამინისტროზე, პოლიციაზე, საკონსტიტუციო სასამართლოზე, პარლამენტზე, ადმინისტრაციაზე, მთავრობასა და პრეზიდენტის ინსტიტუზე. ჩვენ უნდა შევქმნათ ახალი პოლიტიკა და რეგულაციები საკონსტიტუციო სასამართლოსთვის, პარლამენტისთვის, პოლიციისთვის, ადმინისტრაციისთვის, მთავრობისთვის და პრეზიდენტის ინსტიტუტისათვის. ამ ცვლილებების მხარდასაჭერად და მდგრადი ინსტიტუტების ჩამოსაყალიბებლად, ჩვენ უნდა შევიმუშაოთ ანტიკორუფციული პოლიტიკა, რომელიც მიზნად ისახავს ნულოვან კორუფციას ქვეყანაში. ნულოვანი კორუფცია ნიშნავს ნულოვან იმუნიტეტს. არავინ არ უნდა იყოს კანონზე მაღლა: ერთი კანონი ყველასათვის. ჩვენ უნდა დავწეროთ ახალი კონსტიტუცია, რომელიც აღწერს ახალ წესებსა და როლებს. ხალხის უფლებაა დაიცვას და გადაწყვიტოს ქვეყნის პოლიტიკა და ფოკუსირდეს მასსზე. „ადამიანები საზოგადოებაში“ უნდა იყვნენ ახალი კონსტიტუციის ფუძემდებლობის საფუძველი.
ამ მიზნების მისაღწევად სამოქალაქო საზოგადოება უნდა იყოს ორგანიზებული და მოწესრიგებული.
აღწერა, რომ გავიგოთ რამდენი ვართ.
პირველი ნაბიჯი არის იმის ცოდნა, თუ რამდენი ვართ. რომელი გენერალი წავა ბრძოლის ველზე ისე, რომ არ იცოდეს იმ ჯარების რაოდენობა, რომელსაც შეუძლია დაეყრდნოს?
ასე რომ, პირდაპირი დემოკრატიის პირველი აქტი იქნება ოლიგარქიის წინააღმდეგ ხალხის აღწერა.
ყველა მსურველს უნდა ვთხოვოთ, რომ ცარიელ ფურცელზე დაწეროს პირადი მონაცემები, სრული სახელი, დაბადების თარიღი და ტექსტი: „ქართულ ოცნებას ხმა არ მივეცი 2024 წლის 26 ოქტომბრის არჩევნებზე“ და ხელმოწერა.
ამ დოკუმენტს უნდა დავარქვით „ინდივიდუალური დეკლარაცია“.
შემდეგ, ჩვენ უნდა შევაგროვოთ ეს დოკუმენტები და დავთვალოთ ეს დეკლარაციები ისე, როგორც არჩევნებზე ითვლება ხმები.
ამისათვის, ოპერაციის დაწყებამდე უნდა მოვაწესრიგოთ თავი.
ვინაიდან მმართველმა პარტიამ შეაღწია საარჩევნო კომისიის სტრუქტურებში და მათ დანაყოფებში, ჩვენ უნდა ჩამოვაყალიბოთ ჩვენი ორგანიზაცია და გამოვიყენოთ საერთო ინფრასტრუქტურა ყველა ინდივიდუალური დეკლარაციის შესაგროვებლად. საქართველოში უკვე შექმნილია საარჩევნო უბნები, საარჩევნო ოლქებით. ჩვენ უნდა გამოვიყენოთ საარჩევნო უბნების ლოგიკური განაწილება და შევქმნათ ვირტუალური სამეზობლო კომიტეტი, რომელიც შედგება ექვსიდან რვა მოხალისესაგან, რომლებიც შეაგროვებენ „ინდივიდუალურ დეკლარაციებს“. სამეზობლო კომიტეტის წევრებმა უნდა აირჩიონ „ცენტრალური კომიტეტის“ (ზედა ინსტანციის) წევრები, რომლებიც შეაგროვებენ „ინდივიდუალურ დეკლარაციებს“ რაიონის სამეზობლო კომიტეტებიდან. შემდეგ უნდა აირჩეს "ეროვნული კომიტეტი", რომელიც შეაგროვებს ყველა "ინდივიდუალურ დეკლარაციას" რაიონული კომიტეტებიდან. მაშინ იქნება „ეროვნული კომიტეტი“ პასუხისმგებელი შეგროვების შედეგების გამოქვეყნებაზე. ამ ეტაპზე სამოქალაქო საზოგადოებას დასჭირდება ოპოზიციის მხრიდან პოლიტიკური ორგანიზაციების დახმარება, ასეთის არსებობის შემთხვევაში!
ჩვენ შეგვიძლია გამოვიყენოთ ვებ აპლკაცია ამ სამუშაოს მხარდასაჭერად, რაც ადამიანებს საშუალებას მისცემს დარეგისტრირდნენ და დაბეჭდონ თავიანთი „ინდივიდუალური დეკლარაცია“. მაგრამ, მნიშვნელოვანია ქაღალდის და არა ელექტრონული დოკუმენტების შეგროვება, რადგან ეს შედეგს უზარმაზარ წონას მისცემს.
აღწერა მნიშვნელოვანი იქნება, თუნდაც უზურპატორმე მისის შედეგები უარყოს. ჩვენ დავიწყებთ საუბარს კონკრეტულად რამდენიმე ადამიანის სახელით და არა ხალხის სავარაუდო ოდენობის მიხედვით. დიდი განსხვავებაა. ადამიანთა დანომრილი და ორგანიზებული ჯგუფი ბევრად უფრო ძლიერია, ვიდრე მასა ქუჩაში. მაშინაც კი, თუ აქციები მთავარია, ის არ იქნება ისეთი ეფექტური, როგორც ორგანიზებული შეკრება.
ადამიანების ნუმერაციას ექნება ფსიქოლოგიური ეფექტი. ის აწონ-დაწონის მოსახლეობის პოზიციას, რომელიც მოუწოდებს თვითგამოცხადებულ ხელისუფლების გაუქმებას, უზურპატორს და მის ტერორისტულ დაჯგუფებას მოუწევს გააცნობიეროს მოძრაობის მნიშვნელობა და შექმნის დინამიკას, რომელიც მოიზიდავს ყველა გადაუწყვეტელ ადამიანს.
უფრო მეტიც, თუ ორგანიზებულმა კრებამ მოახერხა მმართველი პარტიით უკმაყოფილო ხალხის გაერთიანება, ჩვენ შევქმნით ძლიერ ძალას და მაშინ უზურპატორს შეეშიდება.
ავტოკრატიული სისტემების უმეტესობა ფსონს დებს ხალხის გაერთიანებისა და ორგანიზების სირთულეზე. დაე, საქართველოს ხალხი იყოს პირველი თანამედროვე ისტორიაში, ვინც მობილიზდება ავტოკრატიის წინააღმდეგ და დაიბრუნებს ძალაუფლების კონტროლს რბილი გზით. ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა უნდა აიკრძალოს: ჩვენ.
მას შემდეგ, რაც აღწერა ჩატარდება და ჩვენ გავიგებთ რამდენი ვართ, ჩვენ შეგვეძლება ვიმოქმედოთ და მივიღოთ გადაწყვეტილებები
ჩვენ ვართ ხალხი, ამიტომ ჩვენ ვართ კანონი.
აღწერა იძლევა ლეგიტიმაციას და ჩვენ შეგვიძლია მივიღოთ გადაწყვეტილებები ისეთი ინიციატივით, როგორიცაა დადგენილებები. განკარგულება არის ოფიციალური ბრძანება, რომელსაც აქვს კანონის ძალა.
კრებამ უნდა განიხილოს დადგენილებების შინაარსი. ჩვენ უნდა ავიღოთ აღწერისთვის გამოყენებული დოკუმენტაცია და გავავრცელოთ გადაწყვეტილების მიღებამდე. საჭიროა კრებებზე განხილული თემები და დადგენილებები. დადგენილებაში უნდა ჩაიწეროს მოსახლეობის ნება. ვინც ამას ეთანხმება, ბრძანებას ხელი უნდა მოაწეროს. იმისთვის, რომ დადგენილება მიღებულად ჩაითვალოს, ხმის უფლების მქონე მოსახლეობის 50%-ზე მეტი ხელმოწერა უნდა მოიპოვოს. ადამიანებს, რომლებიც არ ეთანხმებიან დადგენილებას, არაფერი ექნებათ. ეს სქემა გულისხმობს იმ ადამიანების შეკრებას, რომელთაც სურთ დადგენილების გამოქვეყნება.
მე შემოგთავაზებდით რამდენიმე პირველ გადაუდებელ გადაწყვეტილებების ჩამონათვალს:
დიდება მესამე ქართულ რესპუბლიკას!